12. YAMAKA IN CILAPPATIKĀRAM It would be interesting to know whether Yamakalamkaras embellishment as a Sabdalamkara is known to the early Tamiḻ. We may say in the early Tamiḻ literature the term Yamaka doesn’t seem to be employed, though all the varieties of this embellishment are found used. So we may examine the early poems for the occurrence of this alamkara. I propose to take the Cilappatikāram as it is a Naṭaka-kāppiyam and see how far this alamkara plays a role. I would like to pay tribute to Ilaṅgo aḍikaḷ the author of the Cilappatikāram, a Naṭya-kāppiyam who is the greatest sahitya kārtā also called vak-geyakāra of early Tamiḻnāṭu. Prior to him there were many poets such as the composers of Paripāṭal, Kalit-tokai, and Pattu-paṭṭu etc., but none has composed so many varieties of songs of both the Padya-kāvyas and also the Gadya-kāvyas (Poetic compositions in verse form and also in Prose forms). Both according to ancient traditions were kāvyas, pādal and uṟai). The varieties of compositions particularly of the genre of musical compositions, by Ilaṅgo aḍikaḷ is extraordinary. He has combined for the first time mut-tamiḻ-iyal, icai and naṭya in his work to such an extraordinary perfection that it is a joy to study his compositions.
It looks there is enough scope for a separate department for the study of Iḷaṅgo aḍikaḷ’s Cilappatikāram and his contributions in some University. I would recommend such a department in the Tamiḻ University of studies. I believe that it needs a separate department that will bridge the gap in the study between the early stage and later stage of Tamiḻ civilization. Iḷaṅgo aḍikaḷ’s compositions for dance include two line poetry (kuraḷ), three lines (tripadi), four lines (catuṣpadi), five lines (pañcapadi) and six (ṣadpadi), eight lines (aṣṭapadi) and more lines in Āycciyar kuṟavai itself. It is not just composing poems for the sake of variety but creating poems of absolute beauty. I would emphasize his handling of Yamakam from its simplest form to most complex composition.
Iḷaṅgo aḍikaḷ has composed poems with sabdālanakāra in a number of forms mentioned in Bharata’s Nāṭya Śāstra and more. I have mentioned earlier that Yamakam is an embellishment Alamkāra that emphasizes the musical quality of play on sound and also moves the listener or onlooker to height of aesthetic enjoyment called rasa (cuvai). I have also mentioned that the name Yamakam is not mentioned in this text but is called vari mostly in the poems for dance and music. We are comparing the Yamaka compositions of Cilappatikāram with Bharata’s Naṭya tradition in this part. At the end of this classification the Tamiḻ verses are cited with comments. 12.1. Pādānta Yamakam In the famous part called Āycciyar kuṟavai there are three verses (verses 35, 36, and 37) which extols the greatness of Viṣṇu. Very powerful phrases appear at the end of two lines in each verse. This employment of repetition of words at the end is called Pādānta Yamaka by Bharata. 12.2. Pādādi Yamakam At the very beginning of the text Iḷaṅgo sings the maṅgala vāḻttu with the first two words repeated. This is certainly the Pādādi Yamaka of Bharata’s Naṭya tradition. In all the instances we find the word Potṟṟutum repeated as a repetitive sound. 12.3. Amredita yamakam In the Vāḻttuk-kātai (Vañcik kāṇṭam), we get the lines “kāvirinātaṉai pāṭutum pāṭutum” the last word pāṭutum is repeated which is called Amreditaka Yamakam by Bharata. Similar is the usage pātale pātal twice at the end of all the four verses of Vallai pattu of the same chapter vv (36-39). 12.4. Samdaṣṭha Yamakam The end of ur-cuḻ-vari (lines 73-74) repeat the same phrases in two lines consecutively which enhances the pathos of the situation. ninrāḷ niṉaintāḷ neduṅkayar kaṇṇīr cōra ninrāl niṉaintāḷ nedumkayar kaṇṇīr tuḍaiya’ நின்றாள் நினைந்தாள் நெடுங்கயற்கண் நீர்சோர நின்றால் நினைந்தாள் நெடுங்கயற்கண்aநீர்துடையாச் If the middle two lines have the same words it is called Samdaṣṭha Yamakam by Bharata though in the examples he gives only half of the middle lines are repeated. Similarly, three verses in Kunṟak-kuṟavai under the heading Ciraip-puram (vv 4,5,6) in which the examples illustrate the same point “kal tīṇḍi vanta pudup punal”, “ponnāṭi vanta pudup punal” and “vanta pudup punal” are repeated in two lines consecutivesly. எற்றொன்றும் காணேம் புலத்தல் அவர்மலைக் கற்றீண்டி வந்த புதுப்புனல் கற்றீண்டி வந்த புதுப்புனல் மற்றையார் உற்றாடி னோம்தோழி நெஞ்சன்றே என்னொன்றும் காணேம் புலத்தல் அவர்மலைப் பொன்னாடி வந்த புதுப்புனல் பொன்னாடி வந்த புதுப்புனல் மற்றையார் முன்னாடி னோம்தோழி நெஞ்சன்றே The same is also repeated in in Kānal-vari verses 2,3,and 4 Gaṅgai tanaip puṇarntālum pulavāy vāḻi kāveri kanni tannai puṇarntālum pulavāy vāḻi kāveri Arum-pada-urai-āciriyar calls these three as Aṟṟuvai and Olugu vaṇṇam. The kānal-vari is full of such examples. 12.5. Cakravāḷa Yamakam The three verses in kānal-vari vv 11,12,13 under nilai-vari have the words “tingaḷe kāṇīr” at the end of second line which appears again as the beginning of the next line. tiṅgaḷo kāṇīr- tiṅgaḷo kāṇir kadum kūṟṟam kāṇīr - kadum kūṟṟam kāṇir aṇaṅgituvo kāṇīr - aṇaṅgituvō kāṇīr This is used again in Āycciyar Kuṟavai in what is called munnilai paraval (praise in front as). “kalakkiṉaiye-kalakkiya kai” “uṇṭaṉaiye - uṇṭavāy” “naṭantaṉaiye - naṭanta aṭi” Such compositions are called in later periods as Antādi, the end of one line begins the next line. As it turns like a wheel, this is called Cakravāḷam by Bharata. I am giving some of the compositions below and their category as per Bharata that shows the impact of Yamaka in the compositions. The repetitions are underlined for easy verification. The Chapter number and the line numbers are given for reference. I have used the text as given by Professor Malten who even ten years ago dedicatedly did yeomen service to Tamiḻ by structuring the whole Tamiḻ literature for use in a digital format by digitizing the entire collection for the joy of doing it. In the year 2002, when I went to Cologne, Germany, he willingly and kindly gave me a complete set of CD with his computerized Saṅgam Tamiḻ works and also later kindly visited my residence at Madras and demonstrated to me how I could use it for textual reading. I pay tribute to this Scholar for his indefatiguable work to Tamiḻ language and also kindess. The present citations are from the CD he gave me. The following passage is from the opening chapter of the Cilappatikāram the first two words of the verses are repetition which would fall under the category of Pādādi Yamakam of Bharata. திங்களைப் போற்றுதும் திங்களைப் போற்றுதும் Ch.01line01 கொங்கு அலர் தார்ச் சென்னி குளிர் வெண்குடை போன்று இவ் Ch.01line02 அம் கண் உலகு அளித்தலான் Ch.01line03 ஞாயிறு போற்றுதும் ஞாயிறு போற்றுதும் Ch.01line04 காவிரி நாடன் திகிரி போல் பொன் கோட்டு Ch.01line05 மேரு வலம் திரிதலான் Ch.01line06 மா மழை போற்றுதும் மா மழை போற்றுதும் Ch.01line07 நாம நீர் வேலி உலகிற்கு அவன் அளி போல் Ch.01line08 மேல் நின்று தான் சுரத்தலான் Ch.01line09 பூம் புகார் போற்றுதும் பூம் புகார் போற்றுதும்i Ch.01line10 வீங்கு நீர் வேலி உலகிற்கு அவன் குலத்தோடு Ch.01line11 ஓங்கிப் பரந்து ஒழுகலான் Ch.01line12 The following five lines are from Indiraviḻa ūr-eḍutta-kāthai. Though there are five lines and the illustration itself is in the middle of the Āciriyappā metre, the Yamaka is clearly seen at the end of all lines and will fall under Pādānta Yamaka variety (End of line variety). I have mentioned earlier that though Bharata gives four-line poems for his illustrations, his definition for this embellishment can be applied to longer poems as well as the device is specially meant for musical rendering. பிறவா யாக்கைப் பெரியோன் கோயில் உம் Ch.05line169 அறு முகச் செவ்வேள் அணி திகழ் கோயில் உம் Ch.05line170 வால் வளை மேனி வாலியோன் கோயில் உம் Ch.05line171 நீல மேனி நெடியோன் கோயில் உம் Ch.05line172 மாலை வெண்குடை மன்னவன் கோயில் உம் Ch.05line173 The following illustrations are from Kānal-vari, a delightful musical situation that led to the estrangement between the lovers, the hero Kōvalaṉ and the dancer Mādhavi. I am giving three stanzas in which the middle two lines are repeated fully in all. Kānal-vari is essentially for musical rendering as both the hero and the heroine were singing with a Vīna in the hand. So, it illustrates how the Yamaka is applicable to musical concert. திங்கள் மாலை வெண்குடையான் சென்னி செங்கோல் அது ஓச்சி Ch.07line02-1 கங்கை தன்னைப் புணர்ந்தாலும் புலவாய் வாழி காவேரி Ch.07line02-2 கங்கை தன்னைப் புணர்ந்தாலும் புலவா தொழிதல் கயல் கண்ணாய் Ch.07line02-3 மங்கை மாதர் பெரும் கற்பு என்று அறிந்தேன் வாழி காவேரி Ch.07line02-4 மன் உம் மாலை வெண்குடையான் வளையாச் செங்கோல் அது ஓச்சி Ch.07line03-1 கன்னி தன்னைப் புணர்ந்தாலும் புலவாய் வாழி காவேரி Ch.07line03-2 கன்னி தன்னைப் புணர்ந்தாலும் புலவாதொழிதல் கயல் கண்ணாய் Ch.07line03-3 மன் உம் மாதர் பெரும் கற்பு என்று அறிந்தேன் வாழி காவேரி Ch.07line03-4 உழவர் ஓதை மதகு ஓதை உடை நீர் ஓதை தண்பதம் கொள் Ch.07line04-1 விழவர் ஓதை சிறந்து ஆர்ப்ப நடந்தாய் வாழி காவேரி Ch.07line04-2 விழவர் ஓதை சிறந்து ஆர்ப்ப நடந்த எல்லாம் வாய் காவா Ch.07line04-3 மழவர் ஓதை வளவன் தன் வளனே வாழி காவேரி Ch.07line04-4 In the following examples the end words of the second line are repeated as the beginning of the next line in all the three verses as well. கயல் எழுதி வில் எழுதி கார் எழுதி காமன் Ch.07line11-1 செயல் எழுதி தீர்ந்த முகம் திங்களோ காணீர் Ch.07line11-2 திங்களோ காணீர் திமில் வாழ்நர் சீறூர்க்கே Ch.07line11-3 அம் கண் ஏர் வானத்து அரவு அஞ்சி வாழ்வதுவே Ch.07line11-4 எறி வளைகள் ஆர்ப்ப இரு மருங்கும் ஓடும் Ch.07line12-1 கறை கெழு வேல் கண்ணோ கடுங் கூற்றம் காணீர் Ch.07line12-2 கடுங் கூற்றம் காணீர் கடல் வாழ்நர் சீறூர்க்கே Ch.07line12-3 மடம் கெழு மென் சாயல் மகள் ஆயதுவே Ch.07line12-4 புலவு மீன் வெள் உணங்கல் புள் ஓப்பி கண்டார்க்கு Ch.07line13-1 அலவ நோய் செய்யும் அணங்கு இதுவோ காணீர் Ch.07line13-2 அணங்கு இதுவோ காணீர் அடும்பு அமர் தண் கானல் Ch.07line13-3 பிணங்கு நேர் ஐம்பால் ஓர் பெண் கொண்டதுவே Ch.07line13-4 In the following verse the second word of all the four lines are repeated. This is also found in the same kāṇḍam. Another interesting aspect is the four words beginning from the second word are repeated in the first two lines. This is a combined form of Yamaka. கடல் புக்கு உயிர் கொன்று வாழ்வர் நின் ஐயர் Ch.07line17-1 உடல் புக்கு உயிர் கொன்று வாழ்வை மன் நீயும் Ch.07line17-2 மிடல் புக்கு அடங்காத வெம் முலையோ பாரம் Ch.07line17-3 இடர் புக்கு இடுகும் இடை இழவல் கண்டாய் Ch.07line17-4 The second lines of all the three verses are repeated in addition to the two words of the last line in all repeated which is another kind of Yamakam. பவள உலக்கை கையால் பற்றி Ch.07line20-1 தவள முத்தம் குறுவாள் செங் கண் Ch.07line20-2 தவள முத்தம் குறுவாள் செங் கண் Ch.07line20-3 குவளை அல்ல கொடிய கொடிய Ch.07line20-4 புன்னை நீழல் புலவுத் திரைவாய் Ch.07line21-1 அன்னம் நடப்ப நடப்பாள் செங் கண் Ch.07line21-2 அன்னம் நடப்ப நடப்பாள் செங் கண் Ch.07line21-3 கொன்னே வெய்ய கூற்றம் கூற்றம் Ch.07line21-4 கள் வாய் நீலம் கையின் ஏந்தி Ch.07line22-1 புள் வாய் உணங்கல் கடிவாள் செங் கண் Ch.07line22-2 புள் வாய் உணங்கல் கடிவாள் செங் கண் Ch.07line22-3 வெள் வேல் அல்ல வெய்ய வெய்ய Ch.07line22-4 In the following verse three lines (1,2,4) are repeated சேரல் மட அன்னம் சேரல் நடை ஒவ்வாய் சேரல் மட அன்னம் சேரல் நடை ஒவ்வாய் ஊர் திரை நீர் வேலி உழக்கித் திரிவாள் பின் சேரல் மட அன்னம் சேரல் நடை ஒவ்வாய் In the following three verses, the middle two lines are repeated and also the last two words in each verse are a repetition of Vāḻi Kāvēri. A supremely beautiful poem that has moved the readers and spectators for ages. That is the effect of Yamakam composition according to Bharata. மருங்கு வண்டு சிறந்து ஆர்ப்ப மணிப்பூ ஆடை அது போர்த்து Ch.07line25-1 கருங் கயல் கண் விழித்து ஒல்கி நடந்தாய் வாழி காவேரி Ch.07line25-2 கருங் கயல் கண் விழித்து ஒல்கி நடந்த எல்லாம் நின் கணவன் Ch.07line25-3 திருந்து செங்கோல் வளையாமை அறிந்தேன் வாழி காவேரி Ch.07line25-4 பூவர் சோலை மயில் ஆல புரிந்து குயில்கள் இசைபாட Ch.07line26-1 காமர் மாலை அருகு அசைய நடந்தாய் வாழி காவேரி Ch.07line26-2 காமர் மாலை அருகு அசைய நடந்த எல்லாம் நின் கணவன் Ch.07line26-3 நாம வேலின் திறம் கண்டே அறிந்தேன் வாழி காவேரிCh.07line26-4 வாழி அவன் தன் வள நாடு மகவாய் வளர்க்கும் தாய் Ch.07line27-1 ஆகி ஊழி உய்க்கும் பேர் உதவி ஒழியாய் வாழி காவேரி Ch.07line27-2 ஊழி உய்க்கும் பேர் உதவி ஒழியாது ஒழுகல் உயிர் ஓம்பும் Ch.07line27-3 ஆழி ஆள்வான் பகல் வெய்யோன் அருளே வாழி காவேரிCh.07line27-4 The following lines from the same chapter Kānal-vari repeat the middle two lines and also the end word of each verse. கைதை வேலிக் கழிவாய் வந்து எம் Ch.07line43-1 பொய்தல் அழித்துப் போனார் ஒருவர் Ch.07line43-2 பொய்தல் அழித்துப் போனார் அவர் நம் Ch.07line43-3 மையல் மனம் விட்டு அகல்வார் அல்லர் Ch.07line43-4 கானல் வேலிக் கழிவாய் வந்து Ch.07line44-1 நீ நல்கு என்றே நின்றார் ஒருவர் Ch.07line44-2 நீ நல்கு என்றே நின்றார் அவர் நம் Ch.07line44-3 மான் நேர் நோக்கம் மறப்பார் அல்லர் Ch.07line44-4 அன்னம் துணையோடு ஆடக் கண்டு Ch.07line45-1 நென்னல் நோக்கி நின்றார் ஒருவர் Ch.07line45-2 நென்னல் நோக்கி நின்றார் அவர் நம் Ch.07line45-3 பொன் நேர் சுணங்கின் போவார் அல்லர் Ch.07line45-4 The following three verses are from the dance of Huntresses called Vēttuva-vari. There are a number of songs in this chapter that illustrate the use of Yamakam in various forms especially used for dance. To avoid repetition of examples only one illustration is taken from this chapter. கொற்றவை கொண்ட அணி கொண்டு நின்ற இப் Ch. 12line4-01 பொன் தொடி மாதர் தவம் என்னை கொல்லோ Ch. 12line4-02 பொன் தொடி மாதர் பிறந்த குடிப் பிறந்த Ch. 12line4-03 வில் தொழில் வேடர் குலனே குலனும் Ch. 12line4-04 ஐயை திருவின் அணி கொண்டு நின்ற இப் Ch.12line5-01 பை அரவு அல்குல் தவம் என்னை கொல்லோ Ch.12line5-02 பை அரவு அல்குல் பிறந்த குடிப் பிறந்த Ch.12line5-04 எய் வில் எயினர் குலனே குலனும் Ch.12line5-05 பாய் கலைப் பாவை அணி கொண்டு நின்ற இவ் Ch.12line6-01 ஆய் தொடி நல்லாள் தவம் என்னை கொல்லோ Ch.12line6-02 ஆய் தொடி நல்லாள் பிறந்த குடிப் பிறந்த Ch.12line6-03 வேய் வில் எயினர் குலனே குலனும் Ch.12line6-04 The following illustrations are from chapter 17, titled Āycciyar Kuṟavai the group dance of shepherdess. The songs are in delightful praise of Kṛṣṇa’s sport in sublime poetic format. It may also be seen that the examples cited here have five lines each in which the last two lines repeat themselves. மூ உலகும் ஈர் அடியான் முறை நிரம்பாவகை முடியத் Ch.17line35-1 தாவிய சேவடி சேப்ப தம்பியொடும் கான் போந்து Ch.17line35-2 சோ அரணும் போர் மடிய தொல் இலங்கை கட்டு அழித்த Ch.17line35-3 சேவகன் சீர் கேளாத செவி என்ன செவியே Ch.17line35-4 திருமால் சீர் கேளாத செவி என்ன செவியே Ch.17line35-5 பெரியவனை மாயவனை பேர் உலகம் எல்லாம்i Ch.17line36-1 விரி கமல உந்தி உடை விண்ணவனை கண்ணும் Ch.17line36-2 திருவடியும் கையும் திருவாயும் செய்ய Ch.17line36-3 கரியவனை காணாத கண் என்ன கண்ணே Ch.17line36-4 கண் இமைத்துக் காண்பார் தம் கண் என்ன கண்ணே Ch.17line36-5 மடம் தாழும் நெஞ்சத்துக் கஞ்சனார் வஞ்சம் Ch.17line37-1 கடந்தானை நூற்றுவர்பால் நால் திசையும் போற்ற Ch.17line37-2 படர்ந்து ஆரணம் முழங்க பஞ்சவர்க்குத் தூது Ch.17line37-3 நடந்தானை ஏத்தாத நா என்ன நாவே Ch.17line37-4 நாராயணா என்னா நா என்ன நாவே Ch.17line37-5 The example given here are meant for another group dance by women of hills, who sing the greatness of Kumāra/Muruga. Each verse consists of six lines in which the first two lines are repeated. Also the fourth and fifth lines are repeated. பாடுகம் வா வாழி தோழி யாம் பாடுகம் Ch.24line22-1 பாடுகம் வா வாழி தோழி யாம் பாடுகம் Ch.24line22-2 கோமுறை நீங்கக் கொடி மாடக் கூடலைத் Ch.24line22-3 தீ முறை செய்தாளை ஏத்தி யாம் பாடுகம் Ch.24line22-4 தீ முறை செய்தாளை ஏத்தி யாம் பாடுங்கால் Ch.24line22-5 மா மலை வெற்பன் மண அணி வேண்டுதுமே Ch.24line22-6 The following verse is another kind of Yamakam in which there are six lines, out of which the middle two lines have the second and the fourth word repeated. கடம்பு சூடி உடம்பிடி ஏந்தி Ch.24line20-1 மடந்தை பொருட்டால் வருவது இவ் ஊர் Ch.24line20-2 அறுமுகம் இல்லை அணிமயில் இல்லை Ch.24line20-3 குறமகள் இல்லை செறிதோள் இல்லை Ch.24line20-4 கடம் பூண் தெய்வமாக நேரார் Ch.24line20-5 மடவர் மன்ற இச் சிறுகுடியோரே Ch.24line20-6 The following verses from chapter 29 are in praise of the image of Kaṇṇaki installed in a temple and goes by the name Vāḻttu kāthai. This chapter is also meant for dance though headings for a few verses are given as specific titles while other poems are mentioned as varīs. The poems have five lines each in which the last two words are repeated in two lines in all the three verses. முடி மன்னர் மூவரும் காத்து ஓம்பும் தெய்வ Ch.29line2-01 வட பேர் இமய மலையில் பிறந்து Ch.29line2-02 கடு வரல் கங்கைப் புனல் ஆடிப் போந்த Ch.29line2-03 தொடி வளைத் தோளிக்குத் தோழி நான் கண்டீர் Ch.29line2-04 சோணாட்டார் பாவைக்குத் தோழி நான் கண்டீர் Ch.29line2-05 மடம் படு சாயலாள் மாதவி தன்னைக் Ch.29line3-01 கடம் படாள் காதல் கணவன் கைப் பற்றி Ch.29line3-02 குடம் புகாக் கூவல் கொடுங் கானம் போந்த Ch.29line3-03 தடம் பெரும் கண்ணிக்குத் தாயர் நான் கண்டீர் Ch.29line3-04 தண் புகார்ப் பாவைக்குத் தாயர் நான் கண்டீர் Ch.29line3-05 தன் பயந்தாட்கு இல்லை தன்னைப் புறங்காத்த Ch.29line4-01 என் பயந்தாட்கும் எனக்கும் ஓர் சொல் இல்லை Ch.29line4-02 கற்புக் கடம் பூண்டு காதலன் பின் போந்த Ch.29line4-03 பொன் தொடி நங்கைக்குத் தோழி நான் கண்டீர் Ch.29line4-04 பூம் புகார்ப் பாவைக்குத் தோழி நான் கண்டீர் Ch.29line4-05 The following examples are also from the same chapter in praise of the goddess. They are in a poetic genre called ammāṉai ādal popular, even to this day in village sides. A number of wooden balls or ball like seeds are held in the hand and are thrown up to the rhythm of music and beat even as the women go around dancing. This dance was famous till very recent times and was common in the temples of Goddesses. In these illustrations, the verses have five lines of which the second, fourth and fifth repeat the word “ā”. They are sung alternately by women almost as questions and answers In addition the second and third lines are repeated. வீங்குநீர் வேலி உலகு ஆண்டு விண்ணவர் கோன் Ch.29line17-1 ஓங்கு அரணம் காத்த உரவோன் யார் அம்மானை Ch.29line17-2 ஓங்கு அரணம் காத்த உரவோன் உயர் விசும்பில் Ch.29line17-3 தூங்கு எயில் மூன்று எறிந்த சோழன்காண் அம்மானை Ch.29line17-4 சோழன் புகார் நகரம் பாடேலோர் அம்மானை Ch.29line17-5 புறவு நிறை புக்கு பொன்னுலகம் ஏத்த Ch.29line 18-1 குறைவு இல் உடம்பு அரிந்த கொற்றவன் யார் அம்மானை Ch.29line 18-2 குறைவு இல் உடம்பு அரிந்த கொற்றவன் முன் வந்த Ch.29line 18-3 கறவை முறை செய்த காவலன்காண் அம்மானை Ch.29line 18-4 காவலன் பூம் புகார் பாடேலோர் அம்மானை Ch.29line 18-5 Another popular dance that came down till recent times was the pantu ādal but called by its Sanskrit name in the text kantuka-vari. As the women go around singing and dancing they bump balls on floor. The balls used to be made of cotton threads until rubber was introduced. The last two lines repeat the word pantu ādittume. தென்னன் வாழ்க வாழ்க என்று சென்று பந்து அடித்துமே Ch.29line21-3 தேவர் ஆர மார்பன் வாழ்க என்று பந்து அடித்துமே Ch.29line21-4 பின்னும் முன்னும் எங்கணும் பெயர்ந்து உவந்து எழுந்து உலாய் Ch.29line22-1 மின்னு மின் இளங் கொடி வியல் நிலத்து இழிந்தென Ch.29line22-2 தென்னன் வாழ்க வாழ்க என்று சென்று பந்து அடித்துமே Ch.29line22-3 தேவர் ஆர மார்பன் வாழ்க என்று பந்து அடித்துமே Ch.29line22-4 துன்னி வந்து கைத்தலத்து இருந்ததில்லை நீள் நிலம் Ch.29line23-1 தன்னில் நின்றும் அந்தரத்து எழுந்ததில்லை தான் என Ch.29line23-2 தென்னன் வாழ்க வாழ்க என்று சென்று பந்து அடித்துமே Ch.29line23-3 தேவர் ஆர மார்பன் வாழ்க என்று பந்து அடித்துமே Ch.29line23-4 The swing dance is famous in Tamiḻnāṭu (also whole of India and South East Asia) when women swing to the tune of music which is called ūnjal. It was also a form of dance especially in Spring season when a festival is conducted. வடம் கொள் மணி ஊசல் மேல் இரீஇ ஐயைa Ch.29line24-1 உடங்கு ஒருவர் கைநிமிர்த்து ஆங்கு ஒற்றை மேல் ஊக்க Ch.29line24-2 கடம்பு முதல் தடிந்த காவலனைப் பாடிCh.29line24-3 குடங்கை நெடுங் கண் பிறழ ஆடாமோ ஊசல் Ch.29line24-4 கொடு வில் பொறி பாடி ஆடாமோ ஊசல் Ch.29line24-5 ஓர் ஐவர் ஈர் ஐம்பதின்மர் உடன்று எழுந்த Ch.29line25-1 போரில் பெருஞ்சோறு போற்றாது தான் அளித்த Ch.29line25-2 சேரன் பொறையன் மலையன் திறம் பாடி Ch.29line25-3 கார் செய் குழல் ஆட ஆடாமோ ஊசல் Ch.29line25-4 கடம்பு எறிந்தவா பாடி ஆடாமோ ஊசல் Ch.29line25-5 The following illustration is from the same chapter celebrating the greatness of Kaṇṇaki as a Goddess. Pearls of grains like rice or sometimes turmeric used to be placed in a mortar with several women pounding the rice with a pestle to the accompaniment of music and go around dancing rhythmically. The verses consist of five lines of which the last two lines repeat the last two words. தீம் கரும்பு நல் உலக்கை ஆக செழு முத்தம் Ch.29line27-1 பாழித் தட வரைத் தோள் பாடலே பாடல் Ch.29line27-2 பூங் காஞ்சி நீழல் அவைப்பார் புகார் மகளிர் Ch.29line27-3 ஆழிக் கொடித் திண் தேர்ச் செம்பியன் வம்பு அலர் தார்ப் Ch.29line27-4 பாவைமார் ஆர் இரக்கும் பாடலே பாடல் Ch.29line27-5 பாடல்சால் முத்தம் பவழ உலக்கையான் Ch.29line28-1 மாட மதுரை மகளிர் குறுவரே Ch.29line28-2 வானவர் கோன் ஆரம் வயங்கிய தோள் பஞ்சவன் தன் Ch.29line28-3 மீனக் கொடி பாடும் பாடலே பாடல் Ch.29line28-4 வேப்பந்தார் நெஞ்சு உணக்கும் பாடலே பாடல் Ch.29line28-5 சந்து உரல் பெய்து தகைசால் அணி முத்தம் Ch.29line29-1 வஞ்சி மகளிர் குறுவரே வான் கோட்டால் Ch.29line29-2 கடந்து அடு தார்ச் சேரன் கடம்பு எறிந்த வார்த்தை Ch.29line29-3 படாந்த நிலம் போர்த்த பாடலே பாடல் Ch.29line29-4 பனந்தோடு உளம் கவரும் பாடலே பாடல் Ch.29line29-5 These extensive citations would show that Yamaka of almost all the types mentioned in Bharata’s Nāṭya Śāstra are found employed in Cilappatikaram. These are not confined to only four line compositions, but to many types of compositions. Some of the popular dance forms like ammāṉai, pantu, ūnjal, muttuk-kuṭṭal etc., were attractive mainly as result of these repetitions. We have also seen that this device is employed for both musical rendering and dance recitals. These are found almost in all the situations connected with music and dance in the text. What is amazing is that Iḷaṅgo aḍikaḷ has utilized it in all the landscapes known to Tamiḻ grammar, such as the forest, hill, countryside and coastal regions, and finally in the temple festival of consecration. These are so delightfully spread over in this whole text that it makes it the finest drama composition. In all the chapters on music and dance in his work, several varieties of Yamaka are used to the best of the situation. We have already mentioned that though Bharata mentions the main varieties as ten in number, he also directs us for more details to the compositions of specialists in poetic composition. Iḷaṅgo aḍikaḷ is the best example of such a composer.
