தமிழர் பொது வாழ்வின் தொழில் அடிப்படையில் கல்வியாளர்(பிராமணர்-அந்தணர்- பார்ப்பானர்), அரசுப் பணி (ஷத்திரியர்), உற்பத்தியாளர் (உற்பத்தி, உழவு, வியாபாரி) உதவியாளர் (மூவர்க்கும் உதவியாளர்) எனப் பிரித்தனர்
பிரித்து கெடுத்தல் அனைவரையும்
பிரித்தலும் பேணிக் கொளலும் பிரிந்தார்ப்பொருத்தலும் வல்ல தமைச்சு. குறள் 633: அமைச்சு.
பகைவர்க்குத் துணையானவரைப் பிரித்தல், தம்மிடம் உள்ளவரைக் கொடையாலும் இன்சொல்லாலும் பிரியாமல் காத்தல், முன்னே நம்முடன் இருந்து பிரிந்தவரைச் சேர்த்துக் கொள்ளுதல்; எனும் செயல்களில் வல்லவரே அமைச்சர்.
அனைவரையும் ஒற்றிதல்
வல்லறிதல் வேந்தன் தொழில். குறள் 582: ஒற்றாடல்.
பகைவர், நண்பர், பொதுவானவர் என எல்லாரிடத்திலும் நிகழ்கின்றவை எல்லாவற்றையும் , எக்காலத்திலும் ஒற்றரைக்கொண்டு விரைந்து அறிந்து கொள்ள வேண்டியது அரசுக்குரிய கடமையாகும்.
பகைவரை அடியோடு அழிக்க வேண்டும்
உயிர்ப்ப உளரல்லர் மன்ற செயிர்ப்பவர்
செம்மல் சிதைக்கலா தார். குறள் 880: பகைத்திறந்தெரிதல்.
தீயெச்சம் போலத் தெறும். குறள் 674: வினைசெயல்வகை.
செய்யத் தொடங்கிய செயல், அழிக்கத் தொடங்கிய பகை இவை இரண்டிலும் மிச்சம் இருந்தால் , அது நெருப்பை அரை குறையாக அணைத்தது போல வளர்ந்து அழிக்கும் (ஆதலால் எதையும் முழுமையாகச் செய்க).
வைக்கும்தன் நாளை எடுத்து. குறள் 776: படைச்செருக்கு.
இரந்துகோள் தக்கது உடைத்து. குறள் 780: படைச்செருக்கு.
தண்டனை தருதல் - களை பிடுங்கல் போலே
ஒத்தாங்கு ஒறுப்பது வேந்து. குறள் 561: வெருவந்தசெய்யாமை.
குடிமக்களை அயலவர் அழிக்காமல் பாதுகாத்துத் துணை நிற்பதும், அவர்களில் குற்றம் செய்தவர்கள் யாராயினும் தக்க தண்டனையால் ஒழித்தல், அரசனுடைய தொழில்; பழி அன்று.
களைகட் டதனொடு நேர். குறள் 550: செங்கோன்மை.
தூது. செல்பவர் உயிரையும் தரத் தயாரகணும்
உறுதி பயப்பதாம் தூது. குறள் 690: தூது.
அரசன் எல்லாரையும் ஒன்று போல சமம் என எண்ணாமல், அவரவர் தகுதிக்கு ஏற்ப பயன்படுத்திக் கொண்டால், அந்த அரசை சுற்றமாக வாழ்கின்றவர் பலர் ஆவர்
அரசர் தூதரை உயர்ந்த குடியில் பிறந்தவராய் அழகானவராகத் தேர்ந்து எடுக்கணும்
அன்புடைமை ஆன்ற குடிப்பிறத்தல் வேந்தவாம்
பண்புடைமை தூதுரைப்பான் பண்பு. குறள் 681: தூது.
அன்பான குணமும், உயர்ந்த குடிப்பிறப்பும், அரசர் விரும்பும் சிறந்த பண்பு உடைmai enRa muunRum udaiyavaree தூது உரைப்பவனுடைய தகுதிகள்
அன்பறிவு ஆராய்ந்த சொல்வன்மை தூதுரைப்பார்க்கு
இன்றி யமையாத மூன்று. குறள் 682: தூது
அன்பு உடையவராய் நாட்டிற்கு நல்லது அறியும் அறிவு, பிறர் ஏற்கும்படி ஆராய்ந்து கூறும் சொல்லாற்றல் இவை மூன்றும் தூதர்க்கு இன்றியமையாதன.
தூதர் தேர்வில் தொகாப்பியம் கூறும் "ஓதலும், தூதும் உயர்ந்தோர் மேலேன " என்பதை வள்ளுவர் உறுதி செய்கிறார். உயர்ந்தோர் என்பது அரச/அந்தணர் குலம் என்பது உரை, அகநானூறில் 337 வயிறு ஒட்டிய ஒல்லியான பார்ப்பன தூதரை கயவர் கொலை செய்தது நடைமுறையை உறுதி செய்யும்
அரசர்தேர்வுசெய்யும்போதுஅனைவரும்சமம்இல்லை. தகுதியேஅவசியம் பொதுநோக்கான்வேந்தன்வரிசையாநோக்கின்
அதுநோக்கிவாழ்வார்பலர். குறள் 528: சுற்றந்தழால்.
அரசன் எல்லாரையும் ஒன்று போல சமம் என எண்ணாமல், அவரவர் தகுதிக்கு ஏற்ப பயன்படுத்திக் கொண்டால், அந்த அரசை சுற்றமாக வாழ்கின்றவர் பலர் ஆவர்.
அந்தணர்சமூகம்பற்றிவள்ளுவம்
திருவள்ளுவர் இதே போல கல்வி இறைப்பணி என்பதனை மூன்று குறட்பாக்களில் அந்தணர், அறு தொழிலோர் மற்றும் பார்ப்பான் (பிறப்பொழுக்கம்) என்று பயன் படுத்தி உள்ளார்.
உலகின் இறுதிப் பொருள்(அந்தம்) இறைவன் -வேதாந்தத்தை ஆராய்பவர் என்பதால் அந்தணர். அறுதொழிலோர் என்பது "ஓதல் வேட்டல் அவை பிறர் செய்தல், ஈதர் ஏற்றல் அறு தொழிலாகுமே" என அந்தணரைக் குறிப்பது, இதை ஏற்றுள்ளார்; பார்ப்பானர் எனில் தாய் வயிற்றில் ஒருமுறை தாய் இருபிறப்பாளர் (பார்ப்பு எனில் முட்டை) வயிற்றில் ஒருமுறை- கல்வியில் சேறுமுன்பு உபநயனம் என்ற சடங்கினால் ஒருமுறை; அரசன் போரிற்கு செல்ல உகந்த காலம் எனப் பலவிதங்களில் பின்னால் நடப்பதை முன்பே பார்த்தவர்(கணித்து கூறல்- வேதங்களில் ஆறு அங்கங்களில் ஜோதிடம் மற்றும் வானியல் பஞ்சாங்கம் மற்றும் ஆயுர்வேதமும் அடக்கம், இதனால் இந்த வருடம் என்ன பயிர் செய்யலாம்?, தொலை தூரபிராயாணம் செய்யலாமா?) என்பதாலும், முன்னோக்கிப் பார்ப்பவர்- வழிகாட்டி எனும் பொருளும் தரும்
வைசியப் பிரிவினருக்கான அறம்
வாணிகம் செய்வார்க்கு வாணிகம் பேணி
பிறவும் தம போல் செயின் - குறள் 120
முதல் இலார்க்கு ஊதியம் இல்லை மதலை ஆம்
சார்பு இலார்க்கு இல்லை நிலை - குறள் 45:9
ஆக்கம் கருதி முதல் இழக்கும் செய் வினை
ஊக்கார் அறிவுடையார் - குறள் 47:3
நான்காவது வர்ணம் உதவியாளர், மேலுள்ள மூவரில் யாருக்கு உதவிக்கு உள்ளாரோ அவரைப் பின்பற்ற வேண்டும்
வள்ளுவமும் வர்ணாசிரமமும்
சமூகப் பிரிவுகள் வர்ணம் என்றும் தனி மனித வாழ்க்கை பருவம் ஆசிரம் என்பது மெய்யியல் மரபு.
வள்ளுவத்தில் அடக்கமுடைமை அதிகாரத்தில் அனைவரும் " நிலையில் திரியாது அடங்கி" என்பது குறள் யாத்த அடுத்த நூற்றாண்டு எழுந்த மணக்குடவர் உரை - அவரவர் வர்ண நிலைக்கு ஏற்ப என தமிழர் மரபில் பொருள் தந்துள்ளார்
நிலையின் திரியாது அடங்கியான் தோற்றம்
மலையினும் மாணப் பெரிது. குறள் 124: அடக்கமுடைமை.
மணக்குடவர் உரை: தனது நிலையிற் கெடாதே அடங்கினவனது உயர்ச்சி மலையினும் மிகப் பெரிது. நிலை- வர்ணாச்சிரம தர்மம்.
வள்ளுவமும் ஆசிரம நிலைகளும்