தமிழர் பொது வாழ்வின் தொழில் அடிப்படையில் கல்வியாளர்(பிராமணர்-அந்தணர்- பார்ப்பானர்), அரசுப் பணி (ஷத்திரியர்), உற்பத்தியாளர் (உற்பத்தி, உழவு, வியாபாரி) உதவியாளர் (மூவர்க்கும் உதவியாளர்) எனப் பிரித்தனர்
பிரித்து கெடுத்தல் அனைவரையும்
பிரித்தலும் பேணிக் கொளலும் பிரிந்தார்ப்பொருத்தலும் வல்ல தமைச்சு. குறள் 633: அமைச்சு.
பகைவர்க்குத் துணையானவரைப் பிரித்தல், தம்மிடம் உள்ளவரைக் கொடையாலும் இன்சொல்லாலும் பிரியாமல் காத்தல், முன்னே நம்முடன் இருந்து பிரிந்தவரைச் சேர்த்துக் கொள்ளுதல்; எனும் செயல்களில் வல்லவரே அமைச்சர்.
அனைவரையும் ஒற்றிதல்
வல்லறிதல் வேந்தன் தொழில். குறள் 582: ஒற்றாடல்.
பகைவர், நண்பர், பொதுவானவர் என எல்லாரிடத்திலும் நிகழ்கின்றவை எல்லாவற்றையும் , எக்காலத்திலும் ஒற்றரைக்கொண்டு விரைந்து அறிந்து கொள்ள வேண்டியது அரசுக்குரிய கடமையாகும்.
பகைவரை அடியோடு அழிக்க வேண்டும்
உயிர்ப்ப உளரல்லர் மன்ற செயிர்ப்பவர்
செம்மல் சிதைக்கலா தார். குறள் 880: பகைத்திறந்தெரிதல்.
தீயெச்சம் போலத் தெறும். குறள் 674: வினைசெயல்வகை.
செய்யத் தொடங்கிய செயல், அழிக்கத் தொடங்கிய பகை இவை இரண்டிலும் மிச்சம் இருந்தால் , அது நெருப்பை அரை குறையாக அணைத்தது போல வளர்ந்து அழிக்கும் (ஆதலால் எதையும் முழுமையாகச் செய்க).
வைக்கும்தன் நாளை எடுத்து. குறள் 776: படைச்செருக்கு.
இரந்துகோள் தக்கது உடைத்து. குறள் 780: படைச்செருக்கு.
தண்டனை தருதல் - களை பிடுங்கல் போலே
ஒத்தாங்கு ஒறுப்பது வேந்து. குறள் 561: வெருவந்தசெய்யாமை.
குடிமக்களை அயலவர் அழிக்காமல் பாதுகாத்துத் துணை நிற்பதும், அவர்களில் குற்றம் செய்தவர்கள் யாராயினும் தக்க தண்டனையால் ஒழித்தல், அரசனுடைய தொழில்; பழி அன்று.
களைகட் டதனொடு நேர். குறள் 550: செங்கோன்மை.
தூது. செல்பவர் உயிரையும் தரத் தயாரகணும்
உறுதி பயப்பதாம் தூது. குறள் 690: தூது.
அரசன் எல்லாரையும் ஒன்று போல சமம் என எண்ணாமல், அவரவர் தகுதிக்கு ஏற்ப பயன்படுத்திக் கொண்டால், அந்த அரசை சுற்றமாக வாழ்கின்றவர் பலர் ஆவர்.