திருக்குறளில் வள்ளுவர் பயன்படுத்தியுள்ள உவமைகள், மொழிநடை, சொல்லாட்சி போன்றவை தமிழ் மீது காதல் உள்ள அனைவரையும் ஈர்க்கும்.இந்தியாவை ஆக்கிரமித்து அடிமை செய்த ஆங்கிலேய கிறிஸ்தவர்களும் திருக்குறளின் சிறப்பை உணர்ந்து அது உலகின் பல்வேறு மொழிகளில் மொழிபெயர்க்கப்பட்ட நூல் ஆகும்
திருக்குறளும் கடவுள் நம்பிக்கையும்
ஆதி பகவன் முதற்றே உலகு; இந்த உலகம் இறைவனால் படைக்கப்பட்ட இறைவனிடம் இருந்து தொடங்குகிறது என்று வள்ளுவர் ஆரம்பிக்கிறார். அதற்கு உவமையாக அகரமுதல, அகரத்தை எழுதி தொடங்கி அறிவு உலகத்தில் நுழைகிறான் அதுபோல இந்த உலகம் கல்வி கற்பதின் உச்சம் என்பதை கற்றதனால் ஆயபயன் இறைவன் திருவடிகளை தொழுவதற்கு என்கிறார்.
கடவுள் வணக்கத்தின் ஆல் என்ன பயன் என்று இந்த அதிகாரம் முழுமையாக கூறுகையில் மீண்டும் மீண்டும் பிறவி எடுக்கும் பிறவி பெருங்கடலை கடப்பது இறைவன் திருவடியை பற்றினால் என்று முடிக்கிறார் இந்த அதிகாரம் முழுக்க இறைவனை ஒருமையில் கூறுவதால் இது பிரம்மம் - இறைமை - பரம்பொருளைக் குறிக்கிறது என்பது மரபு தமிழர் மரபு ஆகும்
திருக்குறளும் தமிழர் மெய்யியல் மரபும்
தலைவன் தலைவியின் காதல் குடும்ப வாழ்க்கையை அகம் என்றும் நாட்டின் அரசன் போர் இவற்றைக் குறிக்க புறம் எனவும் அமைந்தது சங்க இலக்கியம். பல இடங்களில் இறைநம்பிக்கை வேதங்களை போற்றும் தமிழர் மரபை இந்த சங்க இலக்கியங்களிலும் காணலாம்.
திருவள்ளுவர் கற்க என்ற உடனேயே கசடு அற - அதாவது மெய்யியல் மரபினை ஏற்காதவற்றை தள்ளிவிட வலியுறுத்துவார். அவை அஞ்சாமை அதிகாரத்தில் ஆற்றின் அளவறிந்து கற்க என்பது மெய்யியல் அளவையியல் குறிப்பது.
வள்ளுவர் பாயிர அமைப்பே- கடவுள் வாழ்த்து பிறகு கருதல் அளவை என இறைவன் வெளிப்பாடு ஆக மழையைப் போற்றியும், மெய் அளவை என முன்னோர் நூல் தந்த துறவிகள் போற்றியும் அமைத்துள்ளதை அறிஞர்கள் போற்றுகின்றனர்.
திருவள்ளுவர் நல்ல நாட்டின் பண்பு என செங்கோன்மை அதிகாரத்தில் அந்தணர்களின் வேதத்திற்கும் அதன் சாரமான நீதி நூல்களிற்கும் அடிப்படையாக அரசன் செங்கோல் இருக்க வேண்டும் என்கிறார். மோசமான ஆட்சி பற்றி கூறுகையில் அரசன் முறையாக ஆளாத நாட்டில் பசுக்கள் தன் பயன் தாராமலும், அந்தணர்கள் வேதங்களை மறப்பர் என்று தன் சமய நிலையை தெளிவாகக் காட்டி உள்ளார்.
திருவள்ளுவர் போற்றும் மெய்யியல் மரபை நாம் ஆராய முழுமையாக திருக்குறளை மட்டுமே நாடவேண்டும். அன்னிய காலனி ஆதிக்க மதமாற்ற சக்திகள் பரப்பிய தமிழ் மரபிற்கு மாறானவற்றை பிடித்து தொங்கும் நவீன உரைகள், ஆய்வாளர் கருத்துக்கள் பயனற்றவை
சங்க இலக்கியத்தில் தமிழகத்தின் மிக மூன்று அரசர்கள் ஒரு சேர உள்ளதையும் அதைப் ஔவையார் பாடுவதுமாக உள்ள பாடல் புறநானூறு -367
ஒன்று புரிந்து அடங்கிய இருபிறப்பாளர்
முத்தீ புரைய காண்_தக இருந்த
கொற்ற வெண்குடை கொடி தேர் வேந்திர்
வீடுபேறு ஒன்றையே விரும்பிப், புலன்களை அடக்கிய அந்தணர்கள் வளர்க்கும் முத்தீயைப் போல காண்பதற்கினிமையாய் வீற்றிருக்கும் வெண்கொற்றக் குடையையும், கொடிகட்டிய தேரையும் உடைய மூவேந்தர்களே! எனப் பாடுகையில் பல ஆயிரம் ஆண்டுகளாக அந்தணர் அன்றாடம் வேள்வி எழுப்புவதே தமிழக மெய்யியல் என்பது உறுதியாகும்.
திருவள்ளுவர் நல்ல நாட்டின் பண்பு எனக் கூறுவது
பல்குழுவும் பாழ்செய்யும் உட்பகையும் வேந்தலைக்கும்
கொல்குறும்பும் இல்லத நாடு. குறள் 735: நாடு
மொழி, இனம், சாதி, அன்னிய சமய, அரசியல், கருத்து முரண்பாடுகளால் வளரும் உண்மைக்கு மாறான பல்வேறு பிரிவினை குழுக்கள், உடனிருந்தே அழிவு செய்யும் பகையும், அரசனை வருத்துகின்ற கொலைத் தொழில் செய்வோர்இல்லாதது நாடு.
அன்னியர் கீழ் இந்தியா அடிமைப் பட்டு இருந்த நிலையில் மக்களைப் பிரித்துக் கெடுக்க தன் மதத்தினில் அனைவரையும் அடிமைப் படுத்த எழுந்த ஆரிய - திராவிட இனவாதம் முழுமையாக அறிவியல் தரவுகள் நிராகரித்துவிட்டது. தமிழக மெய்யியல் மரபு என்பது இந்திய தத்துவ ஞான மரபின் ஒரு மிக முக்கியக் கிளை என்பது பன்னாட்டு அறிஞர்கள் கருத்து.
"ஹரப்பன் மதம் இன்னும் சிறப்பான இந்திய இந்து மதத்திலிருந்து வேறுபடுவதைப் போலவே இல்லை .... மொஹென்ஜோ-தாரோ மற்றும் ஹரப்பா ஆகிய இரண்டிலும் தனித்து நிற்கும் ஒரு விஷயம் என்னவென்றால், இந்த இரண்டு இடங்களில் இதுவரை வெளிப்படுத்தப்பட்ட நாகரிகம் ஒரு ஆரம்ப நாகரிகம் அல்ல, ஆனால் இந்திய மண்ணில் ஏற்கனவே வயதான மற்றும் ஒரே மாதிரியான, பல ஆயிரக்கணக்கான மனித முயற்சிகள் பின்னால் ... " ஜான் மார்ஷல், மொஹென்ஜோ-டாரோ மற்றும் சிந்து நாகரிகம் (லண்டன், 1931, தொகுதி.1
“The [Harappan] religion is so characteristically Indian as hardly to be distinguished from still living Hinduism.... One thing that stands out both at Mohenjo-daro and Harappa is that the civilization hitherto revealed at these two places is not an incipient civilization, but one already age-old and stereotyped on Indian soil, with many millennia of human endeavour behind it...” John Marshall, Mohenjo-daro and the Indus Civilization (London, 1931, 3 vols.), vol. I, p. vi-viii.
-- Edited by ankarai krishnan on Wednesday 7th of September 2022 06:53:45 AM
எடுத்துக் கொண்ட அதிகாரத் தலைப்பு, செயலை வலியுறுத்த ஒரு குறளில் உயர்வாகக் கூறும் கருத்தை எடுத்து பிற அதிகாரத்தின் குறளிற்கு மாறான பொருள் கொள்வது, 21ம் நூற்றாண்டின் தாங்கள் ஏற்ற சில நம்பிக்கைகளை திருவள்ளுவர் மேல் ஏற்றிய உரைகள், ஆய்வுகள் எல்லாமே (குறள் 196 கூறும்படி) வள்ளுவத்தை சிறுமை செய்பவையே.
திருவள்ளுவர் கல்வியை கசடறக் கற்க என்ற பதம் போட்டிருப்பார் கடந்த நூறு ஆண்டுகளில் தமிழகத்தில் எழுந்த தமிழர் பண்பாடும்& பண்பாடு மரபு இவற்றிற்கு மாறான காலனி ஆதிக்க அடிமை சிந்தனைகளை போற்றும் நவீன புலவர்கள் திருக்குறளை செய்து எழுதியுள்ள உரைகள் கட்டுரைகள் இன்று பன்னாட்டுப் பல்கலைக் கழகங்கள் முறையாக இல்லை என ஏற்பது இல்லைஎன ஹார்வர்ட் பல்கலைக் கழகத்தின் அண்மைய முனிவர் கையேடு உறுதி செய்யும்.
பல்குழுவும் பாழ்செய்யும் உட்பகையும் வேந்தலைக்கும் கொல்குறும்பும் இல்லத நாடு. குறள் 735:நாடு. மணக்குடவர் உரை:பலபலவாய்த் திரளுந் திரட்சியும் பாழ் செய்யும் உட்பகையும் வேந்தனை யலைக்கின்ற கொலைத் தொழிலினையுடைய குறும்பரும் இல்லாதது நாடு. பரிமேலழகர் உரை: பல்குழுவும் - சங்கேத வயத்தான் மாறுபட்டுக் கூடும் பல கூட்டமும்; பாழ் செய்யும் உட்பகையும் - உடனுறையா நின்றே பாழாகச் செய்யும் உட்பகையும்; வேந்து அலைக்கும் கொல் குறும்பும் இல்லது நாடு - அளவு வந்தால் வேந்தனை அலைக்கும் கொல்வினைக் குறும்பரும் இல்லாததே நாடாவது. (சங்கேதம் - சாதி பற்றியும் கடவுள் பற்றியும் பலர்க்கு உளதாம் ஒருமை. உட்பகை - ஆறலைப்பார், கள்வர், குறளை கூறுவார் முதலிய மக்களும், பன்றி,புலி, கரடி முதலிய விலங்குகளும். 'உட்பகை, குறும்பு' என்பன ஆகுபெயர். இம்மூன்றும் அரசனாலும் வாழ்வாராலும் கடியப்பட்டு நடப்பதே நாடு என்பதாம்.). மு. வரதராசன் உரை: பலவகையாக மாறுபடும் கூட்டங்களும், உடனிருந்தே அழிவு செய்யும் பகையும், அரசனை வருத்துகின்ற கொலைத் தொழில் பொருந்திய குறுநில மன்னரும் இல்லாதது நாடு. மு. கருணாநிதி உரை: பல குழுக்களாகப் பிரிந்து பாழ்படுத்தும் உட்பகையும், அரசில் ஆதிக்கம் செலுத்தும் கொலைகாரர்களால் விளையும் பொல்லாங்கும் இல்லாததே சிறந்த நாடாகும். சாலமன் பாப்பையா உரை: தி, சமய, அரசியல், கருத்து முரண்பாடுகளால் வளரும் பல்வேறு குழுக்கள், கூட இருந்தே குழி பறிக்கும் சொந்தக் கட்சியினர், அரசை நெரக்கடிக்கு உள்ளாக்கும் சிறு கலகக்காரர்கள் (ரௌடிகள், தாதாக்கள், வட்டாரப் போக்கிரிகள்) ஆகியோர் இல்லாது இருப்பதே நாடு.
